از آنجائی که هر واژه جدید ساختی در کشور ما بطور خاص مورد تهاجم فاز اجرائی قرار میگیرد، بدلیل تیپ هیجانی ما. بعد چون نظارتی نیست ، موضوع کاملا به انحراف کشیده می شود. نتیجه ای که حاصل میشود، واژه ای ورشکسته در چنبره مدیریت ناتوان سیستم است. از جمله ای واژه ها غذای ارگانیک است.
غذا و خوراکی که باید بدون سم و کود و مواد شیمیائی تولید گردد اما شواهد حاکی از آن است که همه آنها در مواد خوراکی موجود است. مضحک است اگر بگوئیم کود ارگانیک داریم به محصولات سبز میدهیم. این در حالیست که گاوهایمان از خوراک وارداتی استفاده می کنند که این خوراک حاوی مواد شیمیائی و ... است. حتی نمیدانیم از چه موادی استفاده میکنیم برای تغذیه دام هایمان.
از روزی که دستور دادند تمام دامها از جنگل خارج شوند، تا جنگلها حفظ گردند، هنوز آمار نابودی جنگلها روز افزون است. اصولا باید آمار تولید درخت و جنگل بالاتر میرفت . اما چی شده که این امر صورت نگرفته است. ؟ بله برداشت از جنگل با خروج دامها برای بهره برداران  امن تر شده و جنگلها نابودی بیشتری را تجربه میکنند. دامها و دامداران هم اسیر وارد کنندگان خوراک دام شده اند. ما هم اسیر شیر های باصطلاح محلی - اما با خوراکهای وارداتی دام- شده ایم. اگر میخواهیم شیر دام ارگانیک داشته باشیم، باید یک گاو دم درب آپارتمانمان ببندیم و خودمان علف صحرا را بیاوریم و تغذیه اش کنیم. این هم که با زندگی شهری جور در نمی آید.
پس فاتحه ای برای محصولات ارگانیک باید خواند.

نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

          

دوشنبه 17 آبان 1395